W języku włoskim akcent wyrazowy jest ruchomy, więc to może padać na każdą sylabę.
- w wyrazach dwu- albo wielosylabowych z akcentem na ostatniej sylabie [tylko w tym przypadku akcent zawsze zaznacza się graficznie: À, È, É, Ì, Ò, Ù] - np.: verità, perché, andrò, virtù.
- w niektórych jednozgłoskowych, np. ciò, già, può, più (Uwaga! Nie w qui i qua).
dà [czasownik dare] – da [przyimek]
dì [rzeczownik] – di [przyimek]
è [czasownik essere] – e [spójnik]
là [przysłówek] – la [rodzajnik]
lì [przysłówek] – li [zaimek]
né [spójnik] – ne [zaimek]
sé [zaimek] – se [spójnik]
sì [przysłówek] – si [zaimek]
tè [rzeczownik] – te [zaimek].
Akcent graficzny jest przeważnie opadający. "E" może mieć wymowę otawartą lub ścieśnioną. Znak akcentu opadającego zaznacza się na akcentowanej samogłosce e w wygłosie, jeśli e jest otwarte [np.: è= będzie], natomiast rosnący, kiedy e jest ścieśnione [np.: perché = dlaczego].
Per la realizzazione di questo testo, sono state prese alcune informazioni (successivamente rielaborate) da: "Polacco compatto", ed. Zanichelli - 2° edizione a cura di Viviana Nosilia.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz