“Le fabuleux destin d'Amélie Poulain”, francuski film fabularny w reżyserii Jean-Pierre Jeuneta z 2001 roku. Kto nie zna tego filmu?
“Il favoloso mondo di Amelie” – po włosku.
Wiem, że to nie jest włoski film – ale to jest jednym z moich ulubionych filmów. Naprawdę uwielbiam to! Więc, dzisiaj chciała napisać coś o tym filmie.
Oto kilka najpiękniejszych cytatów z filmu w języku włoskim - z tłumaczeniem na język polski.
|
– Mia piccola Amélie, lei non ha le ossa di vetro. Lei può scontrarsi con la vita. Se lei si lascia scappare questa occasione con il tempo sarà il suo cuore che diventerà secco e fragile come il mio scheletro. Perciò si lanci, accidenti a lei!
– Moja mała Amelio, twoje kości nie są ze szkła. Możesz zderzać się z życiem. Jeżeli ta szansa przeminie, to Pani serce stanie się tak wyschnięte i łamliwe jak moje kości. Tak więc, dalej, odwagi, goń za tym.
|
|
– La ragazza col bicchiere d'acqua... Se sta un po' di lato, è forse perché sta pensando a qualcuno.. – Ah, qualcuno del quadro? – No. Piuttosto un ragazzo incontrato altrove. Ma... Lei ha l'impressione di essere un po' simile a lui. – Ah, in altri termini, preferisce immaginare un... un rapporto con qualcuno che non c'è piuttosto che creare un legame con quelli che sono lì con lei?
– Ta dziewczyna ze szklanką wody. Może jest nieobecna duchem, bo o kimś myśli. – O kimś na obrazie? - Raczej o chłopaku spotkanym gdzie indziej. Czuje, że są podobni. Ona i on. – Zatem woli wyobrażać sobie swój związek z nieobecnym niż nawiązać kontakt z tymi, którzy są wokół niej?
|
|
Nino è in ritardo. Per Amélie ci sono due spiegazioni possibili. La prima: non ha trovato la foto. La seconda: non ha ancora avuto il tempo di ricomporla, perché tre banditi, multirecidivi, che assaltavano una banca, l'hanno preso in ostaggio. Seguiti da tutti i poliziotti della zona, sono riusciti a seminarli, ma lui ha provocato un incidente. Quando ha ripreso conoscenza, non ricordava nulla. Un camionista ex detenuto l'ha raccolto, e credendolo in fuga l'ha messo in un container in partenza per Istambul. Là, è finito tra avventurieri afgani, che gli hanno proposto di andare a rubare testate missilistiche sovietiche. Ma il camion è saltato su una mina alla frontiera col Tagikistan. unico superstite, è stato accolto in un villaggio di montagna, ed è diventato militante mujahiddin. Perciò, Amélie non vede perché deve stare in quello stato per uno scemo che mangia la minestra di cavolo per tutta la vita con uno stupido portavasi in testa.
Nino się spóźnia. Amelia widzi tylko dwa wytłumaczenia. Pierwsze: nie znalazł zdjęcia. Drugie: nie zdążył go poskładać, ponieważ trzej groźni recydywiści, którzy napadli na bank porwali go jako zakładnika. Udało im się zgubić policyjny pościg, ale Nino spowodował wypadek. Kiedy odzyskał przytomność nic nie pamiętał. Zabrał go kierowca ciężarówki, były więzień. Biorąc Nina za uciekiniera, wsadził go na statek płynący do Stambułu. Tam Nino spotkał afgańskich awanturników i pojechał z nimi wykraść sowieckie głowice nuklearne. Ich ciężarówka wpadła na minę przy granicy z Tadżykistanem. On jeden przeżył. Przygarnęli go mieszkańcy górskiej wioski, gdzie przyłączył się do mudżahedinów. Ale Amelia nie zamierza się denerwować z powodu faceta, który do końca życia będzie jadł barszcz i nosił doniczkę na głowie.
|
|
Lei di sicuro non rischia di essere un ortaggio, perché perfino un carciofo ha un cuore.
Ściśnięte usta – oznaka braku serca.
|
|
– Ognuno si calma i nervi come può. – Io faccio rimbalzare i sassi.
– Każdy ma jakiś sposób na ukojenie nerwów. – Ja puszczam "kaczki" na wodzie.
Col tempo non è cambiato nulla. Amélie continua a rifugiarsi nella solitudine. Si diverte a porsi domande cretine sul mondo o sulla città che si stende davanti ai suoi occhi.
Amelia nic się nie zmieniła, nadal ucieka w samotność. Lubi stawiać sobie głupie pytania na temat świata lub tego miasta.
Tempi duri per i sognatori.
Czasy są ciężkie dla marzycieli. |
|
Amélie si rifugia in un mondo da lei inventato. In questo mondo i dischi di vinile sono preparati come delle crêpes.
Amelia ucieka w świat wyobraźni. W tym świecie płyty robi się tak jak naleśniki.
|
The pictures of this post have been found on web. In case of a copyright violation, please contact me and I'll remove them immediatly.
Przyznam szczerze, że jeszcze nie widziałam tego filmu, ale chyba powinnam zobaczyć :)
OdpowiedzUsuńBardzo fajny blog! Cieszę się, że wokół jest sporo ludzi z pasją podobną do mojej :)
Asiu, dziękuję za fajny komentarz:)) Bardzo polecam Ci ten film: magiczny, pełen pozytywnych emocji, ze oryginalną fabułą i muzyka znakomitego Yanna Tiersena jest po prostu cudowna! Ja nie wiem ile razy już go ogladałam:D
OdpowiedzUsuńCieszę się bardzo, że podoba Ci się mój blog!;)
Jeśli masz jakieś pytanie lub propozycje, bardzo serdecznie zapraszam do zadawania;) Zapraszam też na FBu --> http://www.facebook.com/pages/Wszystko-o-Italii/116477178457881
Ciao!;)
Już od dawna lubię Twoją stronę na FB, ale właśnie przed sekundką wyczytałam, że włoski to Twój język ojczysty, także jestem pod wrażeniem znajomości polskiego :) z pewnością będę tutaj zaglądać częściej! Zapraszam na mojego bloga!
OdpowiedzUsuńHehe dzięki!;) Naprawdę kocham język Polski, ale jest jeszcze wiele do poprawienia :P
OdpowiedzUsuńI bardzo chętnie pójdę odwiedzić Twojego bloga;)
Wiesz.. nie znam zbyt wielu obcokrajowców mówiących po polsku.. a tym bardziej tak dobrze ;) także complimenti!
OdpowiedzUsuń:) Davvero, grazie mille!!!:):D:D
OdpowiedzUsuńdi niente :) aspetto le nuove notizie sul tuo blog! Baci e buonanotte!
OdpowiedzUsuń