PROPOSIZIONE DICHIARATIVA – Zdanie oznajmujące
Struktura: Podmiot + orzeczenie + dopełnienie
- Le mele sono dolci. [Jabłka są słodkie].
Zdanie może też zawierać okoliczniki i przydawki (którzy są zawsze wstawione przed podmiot).
- Le cinque mele rosse sul tavolo sono dolci. [Pięć czerwone jabłka na stole są słodkie].
Przydawka może być również na końcu:
- Le mele sono sul tavolo. [Jabłka są na stole].
We włoskim istnieją też zdania rozpoczynające się od orzeczenia:
- Puoi comprarmi un chilo di pane. [Możesz kupić mi kilogram chleba].
PROPOSIZIONE NEGATIVA - Zdanie przeczące
Przed orzeczeniem w zdaniu głównym, dodajemy partykułę "non":
- Le mele NON sono dolci. [Jabłka nie są słodkie].
Reguła jest ta sama, też jeżeli chodzi o zdania złożone:
- Sono appena tornata a casa, ma loro NON sono qui. [Już wróciłam do domu, ale ich tu nie ma].
W języku włoskim istnieje jeszcze słówko "no", ale służy wyłącznie do wyrażania negatywnej odpowiedzi (NIGDY na początku zdania):
- Sei già stato al cinema? No. [Czy byłeś już w kinie? Nie].
PROPOSIZIONE INTERROGATIVA – Zdanie pytające
Ten rodzaj zdania ma w języku włoskim taką samą strukturę jak zdanie oznajmujące (podmiot + orzeczenie + dopełnienie), ale zamiast kropki, na końcu zdania stawiamy znak zapytania:
- Le mele sono dolci. [Jabłka są słodke] --- z. oznajmujące.
- Le mele sono dolci? [Czy jabłka są słodkie?] --- pytanie.
Istnieje jeszcze jeden sposób, w który można to pytanie zadać: przestawiając orzeczenie przed podmiot (= inwersję):
- Sono dolci le mele? [Czy jabłka są słodkie?].
Ta forma jest bardziej wygodna, jeśli chodzi o język mówiony, dlatego że wersja pytania bez inwersji wymaga odpowiedniej intonacji.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz